Historia posiadłości zaczyna się w 1720 roku, kiedy była częścią większego majątku. Jednak to w XIX wieku zaczęła zdobywać uznanie i odrębny charakter.

Nazwa „Chasse-Spleen” (z francuskiego: „polowanie na melancholię” lub „odpędzanie smutków”) ma poetycki rodowód. Powszechnie uważa się, że została zainspirowana przez Charles’a Baudelaire’a, francuskiego poetę romantycznego i autora zbioru wierszy „Kwiaty zła” („Les Fleurs du Mal”), który często nawiązywał do uczucia spleenu – melancholii i smutku. Według jednej z legend poeta odwiedził tę posiadłość i uznał jej idylliczny charakter za idealne miejsce na „odpędzanie melancholii”.

Inna wersja historii mówi, że nazwa została zainspirowana rozmową z brytyjskim gościem, który, zauroczony pięknem miejsca i winem, stwierdził, że "wypędza spleen". Bez względu na dokładne źródło, nazwa jest doskonale dopasowana do charakteru posiadłości, która przez wieki była miejscem odpoczynku i inspiracji.

W XIX wieku Château Chasse-Spleen zyskało renomę jako producent wysokiej jakości win. W 1821 roku majątek był własnością małżeństwa Gressier, które zaczęło dbać o rozwój winnicy. W 1863 roku posiadłość została podzielona, a jej część przeszła w ręce różnych właścicieli, ale jakość win pozostała na wysokim poziomie.

Pomimo podziałów, Chasse-Spleen stało się jednym z czołowych producentów w regionie Moulis-en-Médoc, zdobywając reputację równą wielu bardziej prestiżowym zamkom z sąsiednich apelacji, takich jak Margaux czy Pauillac.

W XX wieku Château Chasse-Spleen przechodziło przez różne ręce, ale każda zmiana właściciela przynosiła inwestycje i poprawę jakości wina. W 1976 roku majątek kupiła rodzina Merlaut, która do dziś prowadzi posiadłość. Pod ich kierownictwem Chasse-Spleen stało się ikoną apelacji Moulis-en-Médoc i zyskało międzynarodowe uznanie.

Mimo że Chasse-Spleen nie znalazło się w klasyfikacji z 1855 roku, uzyskało status Cru Bourgeois Exceptionnel, co podkreśla jego wyjątkową jakość wśród producentów z Médoc.